Joke Brandsma was stadsbeiaardier van Enschede van 1991 tot 2017. Behalve beiaardier was zij ook dirigent van het Velps Kleinkoor en van de cantorijen van de Diaconessenkerk in Arnhem en de Dorpskerk in Rozendaal.
Joke werd in 1959 in Heerenveen geboren en startte haar muziekopleiding met orgellessen van Anco Ezinga. Ze studeerde orgel aan het Conservatorium in Arnhem en maakte daar door de lessen van Gert Oldenbeuving ook kennis met de beiaard. Later studeerde ze aan de Nederlandse Beiaardschool in Amersfoort bij Arie Abbenes en Bernard Winsemius. In Utrecht volgde ze lessen koordirectie en koormuziek. Als componist werkte zij mee aan het Orgelboek bij de 491 Gezangen, aan de bundels Zingend Geloven en aan het nieuwe Liedboek. Zelf schreef ze onder meer “Miserere mihi” (1979) en “Lutum fecit” (1985), twee motetten op gregoriaanse thema's voor 5-stemmig koor a capella. |
In 2011 volgden “Lorc'amor” en “Mystiek Lichaam”, eveneens voor koor a capella. Muziek en tekst zijn van haar hand in de composities “Van de dolfijn en de forel” voor koor en “Kalm is de nacht” voor koor en fluit.
In opdracht van de NOS herbewerkte zij arrangementen van Johannes en Frederik Berghuis. Deze Delftse beiaardiers hebben in de achttiende eeuw veel muziek voor beiaard bewerkt, waaronder ouvertures, volksliedjes, dansen en marsen. Dit zogenaamde Berghuis-repertoire bevindt zich in het Delfts gemeente-archief.
Voor beiaard schreef Joke in 1995 de “Twente-suite” waarin zij heel vindingrijk en met oog voor detail allerlei karakteristieken van de vijf Twentse beiaardsteden verwerkte. Haar eerdere compositie voor beiaard “The rhythm of mother Earth” (1988) vindt haar oorsprong in de melodie “Zo lang er mensen zijn op aarde” van Tera de Marez Oyens. Joke droeg het werk op aan haar in 2006 overleden partner Joke Nachenius.
Op 20 april 2017 overleed Joke Brandsma. De rouwkaart vermeldde: “muziek is mijn leven; mijn leven is muziek”. Ze werd naast haar partner begraven.
In opdracht van de NOS herbewerkte zij arrangementen van Johannes en Frederik Berghuis. Deze Delftse beiaardiers hebben in de achttiende eeuw veel muziek voor beiaard bewerkt, waaronder ouvertures, volksliedjes, dansen en marsen. Dit zogenaamde Berghuis-repertoire bevindt zich in het Delfts gemeente-archief.
Voor beiaard schreef Joke in 1995 de “Twente-suite” waarin zij heel vindingrijk en met oog voor detail allerlei karakteristieken van de vijf Twentse beiaardsteden verwerkte. Haar eerdere compositie voor beiaard “The rhythm of mother Earth” (1988) vindt haar oorsprong in de melodie “Zo lang er mensen zijn op aarde” van Tera de Marez Oyens. Joke droeg het werk op aan haar in 2006 overleden partner Joke Nachenius.
Op 20 april 2017 overleed Joke Brandsma. De rouwkaart vermeldde: “muziek is mijn leven; mijn leven is muziek”. Ze werd naast haar partner begraven.