Campus Beiaard Kring

In 1964 kreeg de Universiteit Twente een carillon cadeau van de gemeenten uit regio Twente-Oost-Gelderland. Om ervoor te zorgen dat het instrument regelmatig bespeeld zou worden, werd Karel Borghuis gevraagd om les te geven aan studenten en personeelsleden. De eerste lessen gingen in februari 1965 van start.

Tot 1991 is hij de inspirerende leraar en mentor geweest van vele studenten en een aantal personeelsleden. Zijn stimulerende wijze van lesgeven, zijn begrip voor het feit dat studenten het wel eens druk kunnen hebben, en zijn vermogen om muziek te kiezen die paste bij het karakter van zijn leerlingen, maakten hem tot een uniek docent.

de Campus Beiaard

les van Karel Borghuis op de Campus beiaard

Meer dan eens vielen zijn leerlingen tijdens concoursen in de prijzen. Velen zijn enthousiaste klokkenliefhebbers gebleven, een aantal van hen heeft het zelfs tot stadsbeiaardier geschopt.

Karakteristiek was Borghuis’ feedback op de interpretatie van een compositie. Zoals het slotakkoord dat moest klinken "als een pluisje!" Of de waarschuwing tijdens het instuderen van een quatre mains bewerking van In the mood: "Gij zult niet begeren uws naasten noten noch diens rusten!"

Wist je soms even niet hoe een nieuw stuk muziek moest worden aangepakt, dan werd je door Borghuis altijd weer op gang geholpen: “Speel dit als een dansje,” en hij draaide er een pirouette bij. Desnoods zong en klapte hij gewoon mee. Fout gespeelde noten rolden wel van de toren, die waren niet belangrijk. Kwaad worden kon Borghuis niet. Wel oprecht verontwaardigd als iemand telkens de verhoging of verlaging van een noot negeerde. "Bes!" klonk het dan wel eens ongeduldig.

Samen met hun docent gingen de leden van de Campus Beiaard Kring regelmatig op excursie naar andere carillons in Nederland, waar dan ook op gespeeld mocht worden.

In al die jaren zijn onder leiding van Karel Borghuis vele evenementen rondom de campusbeiaard georganiseerd, waaronder het jaarlijkse Carillonfestijn. Voor deze festijnen arrangeerde hij gewoonlijk muziek en liedjes voor uitvoering door het carillon samen met een big band, harmonie-orkest, of de AMV-leerlingen van een Twentse muziekschool.

22ste Carillon Festijn, 17 juni 1989

25ste Carillon Festijn, 14 juni 1992

Tijdens het 21ste Carillonfestijn op 5 juni 1988 kreeg Borghuis de UT-cultuurprijs 1987 uitgereikt voor zijn bijzondere verdiensten als docent, componist, arrangeur en beiaardier.

De prijs was een zilveren plastiek van de Enschedese kunstenaar Karel Betman. Als opening van het festijn klonk het speciaal voor deze gelegenheid geschreven Intrada per festeggiare, een feestelijke compositie voor drie trombones, drie trompetten en beiaard. Borghuis bespeelde daarbij zelf het carillon.

Enkele weken na zijn overlijden werd bekend dat tijdens het 25ste Carillon-festijn op 14 juni 1992 aan de Campus Beiaard Kring de Dr. André Lehr-prijs zou worden uitgereikt. Een prijs, in 1989 ingesteld door de Stichting François en Pieter Hemony, die wordt toegekend aan personen of instellingen die zich bijzonder verdienstelijk hebben gemaakt voor de beiaardcultuur. Indirect is deze eervolle onderscheiding ook een postuum eerbetoon aan Karel Borghuis.

Als gevolg van bezuinigen op cultuur werden de beiaardlessen rond 2010 stopgezet. De interesse in het carillon verdween en de Campus Beiaard Kring werd opgeheven. Maar sinds 2019 is de Campus Beiaard Kring nieuw leven ingeblazen door twee alumni die op het campuscarillon zijn opgeleid tot beiaardier: Esther Schopman (TO’93) en Hylke Banning (EL’92). Naast hun reguliere werkzaamheden hebben zij het geschopt tot stadsbeiaardiers van Enschede respectievelijk Oldenzaal. In het voetspoor van hun leraren geven ook zij nu les op de CampusBeiaard.